HISTORIA SZKOŁY
Treść
W roku 1867 po nadaniu konstytucji i utworzeniu Rady Szkolnej Krajowej tutejsza szkoła parafialna została przeorganizowana na szkołę ludową pospolitą. Najpierw była szkołąjednok1asow potem dwuklasową, a z powodu wielkiej ilości dzieci na przełomie XIX i XX wieku zorganizowano klasy nadetatowe. W czasie działań wojennych (I wojna światowa) nieprzyjaciel szkołę rozebrał i użył na opał do kuchni polowych. Nauki nie było przeszło 2,5 roku, mimo iż miejscowa ludność domagała się jej zorganizowania. Potem nauka odbywała się w wynajętych izbach. Koniecznym stało się więc odbudowanie zniszczonej przez wojnę szkoły.
W dniu 20 października 1921 roku położono pierwszy kamień i w przeciągu 2 tygodni wymurowano fundament pod 5 — klasowy gmach szkolny. Do końca maja 1924 roku zdołano nakryć budynek dachem, a do grudnia wykończyć 2 klasy. li grudnia 1924 roku rozpoczęto po raz pierwszy naukę w nowej (częściowo tylko wykończonej) szkole. Szkoła nie miała szczęścia do szybkiego wykończenia wszystkich jej pomieszczeń. Na przeszkodzie stał najczęściej brak pieniędzy. Mimo, iż 26 października 1931 roku nastąpił częściowy odbiór budynku szkoły przez Urząd Wojewódzki i oddanie go do użytku szkolnego, to nie udało się do wybuchu II wojny światowej dokończyć tej inwestycji.
Z zapisów w kronice szkoły wynika, że frekwencja uczniów w okresie międzywojennym była słaba, a z powodu epidemii chorób, silnych mrozów, braku opału szkołę okresowo zamykano. Miejscowa ludność była bardzo uboga, a rodziny wielodzietne. Dzieci chodziły krótko do szkoły, a tylko nieliczne kończyły pełny cykl nauki. Nierzadkie były przypadki, że rodzice w ogóle nie posyłali swych dzieci do szkoły, np. w roku szkolnym 193 8/1939 obowiązkowi szkolnemu podlegało 340 dzieci, a tylko 221 było zapisanych do szkoły.
Okres okupacji niemieckiej przyniósł pogorszenie warunków życia mieszkańców Rzepiennika, co przełożyło się na brak realizacji obowiązku szkolnego przez połowę dzieci. Brakowało ubrania i obuwia, opału, dostatecznej ilości żywności, grasował tyfus brzuszny. Następowały długie przerwy w nauce, które nie pozwalały na zrealizowanie zaplanowanego materiału nauczania. Nauczycielom zabroniono uczyć historii i geografii oraz używać podręczników do języka polskiego, które zastąpiono czasopismem niemieckim „Ster”.
W godzinach popołudniowych 16 stycznia 1945 roku Niemcy opuścili Rzepiennik Strzyżewski, a 2 godziny później w szkole były już pierwsze patrole Armii Czerwonej. Żołnierze zajmowali całą szkołę przez 3 dni, powybijali w niej szyby, spalili dużo aktów szkolnych i książek, rabowali co się dało. Spalili też cały opał dla szkoły, która z tego powodu była nieczynna aż do końca marca.
Zaraz po przejściu frontu zorganizowano w szkole kurs 7 klasy dla dorosłych, prowadzono kursy gospodyń wiejskich. W późniejszych latach w szkole funkcjonowała też Szkoła Przysposobienia Rolniczego. Z roku na rok poprawiało się spełnianie obowiązku szkolnego przez uczniów. Nauczyciele realizowali obowiązującą w latach powojennych politykę oświatową wprowadzali nowe przedmioty i programy nauczania, dokształcali się i uczyli kolejne pokolenia młodych Rzepienniczan.
Budynek szkoły doraźnie remontowano, ale jego stan techniczny szybko się pogarszał. Na przełomie lat 70 i 80 przeprowadzono modernizację obiektu szkoły — do wyremontowanego budynku dobudowano drugi. Oba połączono przewiązką. Niestety na dzień dzisiejszy, stary budynek (po kolejnym remoncie w 2002 roku) nadal jest zawilgocony i zagrzybiony, co nie wpływa korzystnie na stan zdrowia jego użytkowników. Czynimy więc starania o budowę nowej szkoły. Projekt techniczny obiektu został już opracowany, rozpoczęto I etap budowy szkoły.